Aan het einde van de Tweede Wereldoorlog had het plan Pons, met het oog op de uitrusting van Frankrijk, tot doel de behoeften in kaart te brengen en de taken te verdelen tussen de verschillende Franse industriëlen. Renault werd geselecteerd voor het programma "1.000/1.400 kg", dat zou leiden tot de lancering van een nieuwe Renault bedrijfswagen van "1.000 kg". Hij zou al snel heel populair en de best verkochte bestelwagen in het Frankrijk van de jaren 1950 worden.

De Renault bestelwagen was er in eerste instantie als versie van 1.000 kg, daarna in 1949 als versie van 1.400 kg, en zou in 1956 tot Voltigeur (1.000 kg) en Goélette (1.400 kg) worden gedoopt. Beide versies werden in 1959 opgevolgd door de Galia (2.500 kg). Onder die namen was de bestelwagen leverbaar in een aantal versies, waaronder een 4x4-versie (door ingenieursbureau Sinpar), die binnen de kortste keren niet alleen werd omarmd door avontuurlijke bestuurders, maar ook door het leger en ambulancechauffeurs. Trouwens, over veelzijdigheid gesproken, deze bestelwagen stond ook bekend als de "panier à salade" (slakom) als hij als cellenbus werd gebruikt door de politie of gendarmerie.